HAI POUCOS monumentos á dispersión lingüística como a AP-9. Quizais sexa unha homenaxe a esta Galicia chea de minifundios, sexan viarios, aeroportuarios, universitarios ou mesmo dialectais. Para decatarse, abonda con ir atento aos carteis que van pasando. A toponimia é moi correcta (agás O Porriño, que nunca aparece co artigo), aínda que o uso dos idiomas é moi daquela maneira: Lavacolla e Peinador (escribo sobre o tramo que máis uso) poden ser ‘aeroporto’ ou ‘aeropuerto’, depende, aínda que o lugar onde nos cobran é unha peaxe, sempre en galego, e a maior obra de enxeñería da AP-9, os 1.558 metros da ponte de Rande, aparece rotulada tamén en galego. O máis rechamante non é o uso do galego, senón o dos acentos gráficos. Son os grandes sacrificados, aínda que tamén depende: San Simón (área de servizo ou, como poñen absolutamente todos os carteis, "area") consérvao nos arredores de Pontevedra; preto de Santiago, xa non. O mesmo ocorre coa área do Salnés. Padrón ten acento na súa saída, pero, aos poucos metros, Herbón, non. Marín acentúase graficamente; Vilagarcía, non. Iso si: os carteis (con problemas de condensación nocturna) que indican como se chama esta estrada de xestión privada están correctamente acentuados: Autopista del Atlántico. Os acentos non son cuestión menor, como ben saben, sen ir máis lonxe, na Dirección General de Tráfico… que non de Trafico.
Texto completo, no blog Letras Vaqueiras
